Η Διεθνής Ένωση για τη Μελέτη του Πόνου το χαρακτηρίζει ως «δυσάρεστη αισθητική και συναισθηματική εμπειρία». Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι πόνου και είναι πολύ διαφορετικοί.
Ο οξύς πόνος, ως επί το πλείστον, έχει μια φυσική αιτία, όπως ασθένεια, φλεγμονή ή τραυματισμό των ιστών. Αυτός ο τύπος πόνου γενικά έρχεται γρήγορα, για παράδειγμα, μετά από τραύμα ή χειρουργική επέμβαση, και μπορεί να συνοδεύεται από άγχος ή συναισθηματικό στρες. Ο οξύς πόνος επιλύεται όταν θεραπευθεί η αιτία και θεραπευθεί.
Ο χρόνιος πόνος διαρκεί περισσότερο από τον οξύ, συνήθως πάνω από τρεις μήνες. Μπορεί να ξεκινήσει με τραυματισμό ή άλλη αιτία, αλλά εξακολουθεί να υφίσταται ακόμη και μετά τη θεραπεία. Ο χρόνιος πόνος θεωρείται ευρέως ότι είναι μια ασθένεια, με γνωστές αλλαγές στα νεύρα που χειροτερεύουν με το χρόνο. Λόγω της επιμονής του, μπορεί να προκαλέσει σημαντικά προβλήματα σε κάθε πτυχή της ζωής ενός ατόμου και είναι συχνά ανθεκτική σε πολλές ιατρικές θεραπείες. Ένα άτομο μπορεί ακόμη να έχει δύο ή περισσότερες συνυπάρχουσες χρόνιες παθήσεις του πόνου. Μεταξύ των πιο κοινών προκλήσεων πόνου για τους Αμερικανούς είναι οι πονοκέφαλοι, ο πόνος στην πλάτη, ο πόνος της αρθρίτιδας, ο πόνος στον καρκίνο και ο πόνος των νεύρων και των μυών.
Ο βελονισμός είναι μια παραδοσιακή κινέζικη τεχνική, έχει κερδίσει το σεβασμό στη Δυτική Ιατρική. Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας αναγνωρίζει το βελονισμό ως ένα αποτελεσματικό μέτρο αντιμετώπισης του πόνου, ιδιαίτερα σε πονοκεφάλους και οσφυαλγίες και προτείνει ότι η τεχνική μπορεί να βοηθήσει και σε άλλες καταστάσεις χρόνιου πόνου, όπως σε αρθρίτιδα, ινομυαλγία και σε μυϊκούς πόνους
Ο βελονισμός είναι εξαιρετικά χρήσιμος με τον πόνο και όλο και περισσότερες ασφαλιστικές εταιρείες του εξωτερικού καλύπτουν θεραπείες με βελονισμό.